Twórcy ludowi

Urodził się 20 lutego 1930 r. w Kłudnie jako najmłodszy z sześciorga dzieci. W 1950 r. ożenił się ze Stanisławą Pełką i gospodarował na kilkuhektarowym gospodarstwie w Kłudnie.

W wieku 10-12 lat grał na bębenku w kapeli brata Stanisława. Jan nauczył się grać na harmonii w wieku 12 lat. Był samoukiem. Kiedy nauczył się dobrze grać, założył swoją kapelę. Kapela grała na uroczystościach weselnych i wiejskich zabawach tanecznych, nie brał udziału w przeglądach czy publicznych występach, poza kilkoma występami na wiejskich uroczystościach dożynkowych.

Od roku 1979 kapelą jna Wlazły zaopiekował się Gminny Ośrodek Kultury w Wieniawie. W roku 1980 po gminnym przeglądzie w Wieniawie kapela brała udział w Wojewódzkim Przeglądzie Folkloru w Przysusze, potem został zaproszony do Kazimierza na XIV Ogólnopolski Festiwal Kapel i Śpiewaków Ludowych jako reprezentant woj. radomskiego, gdzie zdobył I nagrodę ufundowaną przez Komitet ds. Radia i Telewizji. po sukcesie na festiwalu w Kazimierzu, gdzie kapelę nagrały rozgłośnie Polskiego Radia i emisji filmu w telewizji kapela otrzymywała sporo zaproszeń na koncerty. W roku 1982 Jan Wlazło stracił palec wskazujący u prawej ręki. W związku z tym musiał na nowo nauczyć się grać. W roku 1983 jego kapela powtórnie wzięła udział na festiwalu w Kazimierzu, ale zajęli trzecie miejsce.

W dalszym ciągu kapela Wlazły koncertowała na przeglądach, dożynkach, festiwalach. Od 1980 r. kapela niegrana na weselach, ponieważ została wyparta przez zespoły o innym składzie instrumentów.

27 października 1985 r. zmogła go nieuleczalna choroba.

W audycjach muzycznych Polskiego Radia w Warszawie i Kielcach czasem słyszy się muzykę Jana Wlazły. Popularyzował najpiękniejsze wartości muzyki ludowej.