Sławni ludzie

Urodził się 19 października 1901 r. w Zakrzewie. Szkołę Powszechną ukończył w Zakrzewie a gimnazjum w Wilnie. W latach 1932 – 1939 pracował na terenie byłego województwa nowogrodzkiego. Po wybuchu wojny powrócił do Zakrzewia i zajął się pracą na roli.

Początkowo Jan Szczepanik pomagał swojej żonie Marii, która była zobowiązana przez Wydział Oświaty Starostwa Powiatowego w Radomiu do zorganizowania Gminnej Biblioteki Publicznej w Zakrzewie. Od 1953 r. Jan Szczepanik został kierownikiem tejże placówki. W pracy bibliotekarskiej i oświatowej z czytelnikiem uzyskał dobre wyniki, pomagała mu w tym żona – nauczycielka. Działalność na tym odcinku rozpoczęli w pierwszych latach po wyzwoleniu ojczyzny.

Z powodzeniem realizowali „Dekret o bibliotekach i opiece nad zbiorami”. Rezultaty ich pracy zostały uwieńczone w 1954 r., nagrodą i „Proporcem Przechodnim” dla przodującej w czytelnictwie wsi w powiecie, ustanowionym przez Ministerstwo Kultury i Sztuki.

Jan Szczepanik potrafił także zdobytą wiedzę wykorzystać w praktyce. Stał się niezastąpionym doradcą w zagadnieniach rolnictwa. Był wzorem dla wielu sąsiadów w uprawie lnu i konopi, hodowli drobiu i sadownictwa.

Zmarł nagle 20 października 1957 r., na udar serca, gdy gasił palący się własny dom. Został pochowany na cmentarzu parafialnym w Zakrzewie.