Muzeum im. W. Gombrowicza
Dni Kolbergowskie
Zderzenie pokoleń
Salceson Wizytowy
Kościoły
Przysucha, p.w. Św. Jana Nepomucena
ul. ks. Ściegiennego 5
26-400 Przysucha
woj. mazowieckie, pow. Przysucha, gm. Przysucha
Przysucha przez kilka należała do parafii Skrzyńsko, przez co nie było tu kościoła ani kaplicy. Właściciele miasta, Czerwińscy a także zwykli mieszkańcy miasta nabożeństwa odprawiali w kaplicy dworskiej. Później ze środków Franciszka Dembińskiego powstał mały drewniany kościół. Kościół pw. św. Jana Nepomucena i św. Ignacego Loyoli w stylu klasycystycznym, zbudowany został w latach 1780-86 ze środków fundacji Urszuli Dembińskiej, starościny wolbromskiej.
Odrestaurowany w 1833 r. po pożarze jednej z wież. Do kościoła wchodzi się jedenastoma schodami, u szczytu wyrastają okrągłe kolumny jońskie z kamienia ciosowego, podtrzymujące attykę, na której znajduje się trójkąt wyobrażający Opatrzność Bożą. Pod attyką, jakby na potrójnym wzniesieniu, umieszczono glob ziemski przepasany wężem, a na globie – kielich z pateną, symbol powszechności Kościoła i walki z grzechem. Po obu stronach globu wznoszą się dwie strzeliste wieże zakończone krzyżami, a na dachu kościoła – wieżyczka. Nad wejściem znajduje się tablica fundacyjna o treści: Bogu Wszechmogącemu/Dla uczczenia od wiernego ludu/Urszula z Morstinów Dembińska/Starościna Wolbromska/Przybytek ten wystawiła/Roku Pańskiego MDCCLXXXVI. Wymiary kościoła w stopach wynoszą: długość – 72, szerokość – 30, wysokość 86 (jedna stopa 30,48 cm). Wnętrze kościoła o sklepieniu beczkowym składa się z chóru, dwuprzęsłowej nawy, prezbiterium, dwóch bocznych przedsionków, zakrystii. Kościół ma dziewięć okien – cztery od strony zachodniej, cztery od wschodu i jedno oświetlające chór. We wnętrzu kościoła znajduje się bardzo oryginalny i okazały wielki ołtarz. Na ośmiu kolumnach pod kopułą wspiera się rotunda z piękną attyką, na szczycie której widnieje krzyż. Wewnątrz pod rotundą stoi posąg św. Jana Nepomucena, patrona kościoła. Dwa boczne ołtarze mają formie portyków. Po prawej stronie ołtarza głównego znajduje się ołtarz boczny z obrazem św. Barbary z połowy XIX wieku. Po lewej stronie – ołtarz z obrazem Matki Boskiej trzymającej Dzieciątko, pochodzący z połowy XVIII wieku.
Źródła:
www.przysucha.pl
Robert Fidos, Agnieszka Zarychta-Wójcicka; Przysucha i okolice, wyd. Towarzystwo Kulturalne im. Oskara Kolberga w Przysusze, Przysucha 2008.