Sławni ludzie

Urodził się 10 stycznia 1892 r., w Jedlińsku w rodzinie rzemieślniczo – chłopskiej. Pierwsze nauki pobierał w szkole początkowej w Jedlińsku, potem w Szkole Miejskiej w Radomiu. W latach 1908 – 1912 kontynuował naukę w Szkole Rzemiosła im. Stanisława Konarskiego w Warszawie. Jesienią został powołany do służby wojskowej, którą odbywał w Zaamurskiej Kolejowej Brygadzie, pracując jako telegrafista na jednej ze stacji kolejowych w Mandżurii. W drodze do Polski został ujęty przez Niemców i wywieziony do Bawarii. W 1919 r., powrócił do rodzinnego domu a rok później został ponownie powołany do wojska, lecz tym razem zwolniono go po tygodniu. Powrócił do Jedlińska i pomagał ojcu w gospodarstwie.

W 1924 r., zawarł związek małżeński z Wacławą Ziembicką – nauczycielką, późniejsza kierowniczką szkoły w Jedlińsku. W latach 1925-1939 pracował na kolei w Radomiu. We wrześniu 1939 r., ewakuował się z innymi pracownikami PKP za Wisłę, lecz wkrótce wrócił z tułaczki. Po wyzwoleniu spod hitlerowskiej okupacji aktywnie włączył się do pracy społecznej i kulturalnej w Komitecie Gminnym Audycji Lokalnych i Ochotniczej Straży Pożarnej, Kasie Spółdzielczej, Kółku Rolniczym, Związku Zawodowym Pracowników Kultury i Sztuki, Stowarzyszeniu Bibliotekarzy Polskich.

Kierownictwo Gminnej Biblioteki Publicznej w Jedlińsku objął 1 stycznia 1951 r., a w lipcu ukończył kurs bibliotekarski I stopnia w Kielcach. Był świadkiem tworzenia się i działalności tej placówki od roku 1948. Początki jej były bardzo trudne, ponieważ księgozbiór był złożony zaledwie z 585 woluminów. Gdy Ziembicki przejmował majątek biblioteki przeniesionej do sali szkolnej, księgozbiór liczył już 2397 pozycji, ale tylko 1864 zainwentaryzowanych. Bibliotece Ziembicki poświęcił 16 lat swojego życia.

Okres jego pracy w bibliotece był trudny, ponieważ do 1955 r., teren gminy Jedlińsk był bardzo rozległy. Gminna Biblioteka miała pod opieką 14 punktów bibliotecznych, do których Ziembicki docierał na pieszo. Dzięki punktom bibliotecznym książka docierała w najodleglejsze miejscowości gminy. W wyniku podziału administracyjnego w 1955 r., na terenie Gminy Jedlińsk powstało 6 Gromadzkich Rad Narodowych. Pod opieką Gromadzkiej Biblioteki w Jedlińsku pozostało tylko 5 punktów bibliotecznych.

Dzięki zabiegom Ziembickiego w 1954 r., biblioteka otrzymała własne pomieszczenie o powierzchni 16m2. Lokal ten był zbyta mały na potrzeby biblioteki ale z konieczności musiał wystarczyć na 15 lat. Zabiegi Ziembickiego o poprawę warunków pracy biblioteki nie ustawały i zostały zrealizowane w dwa lata po odejściu na emeryturę. Odchodząc na emeryturę zostawił księgozbiór w ilości 5477 woluminów. Procent czytelnictwa w stosunku do ogółu mieszkańców gminy wynosił wówczas 24,7%.

Pasja społecznikowska, głęboki patriotyzm, umiłowanie tradycji i przywiązanie do ziemi ojczystej pomogły Antoniemu Ziembickiemu doskonalić formy pracy kulturalno-wychowawczej. Za swoją działalność i różne formy pracy z książką otrzymał wiele dyplomów uznania, nagród i wyróżnień stopnia powiatowego, wojewódzkiego i centralnego, w tym odznakę 1000-lecia Państwa Polskiego.

Po przejściu na emeryturę nie ustawał w działalności. Historię swej rodzinnej miejscowości utrwalił w swych wspomnieniach pt.”Przeszłość i teraźniejszość ziemi radomskiej”. Praca ta została nagrodzona w konkursie prowadzonym przez Wojewódzką Bibliotekę Publiczną w Radomiu w 1979 r. Biblioteka w Radomiu i w Jedlińsku dostała po jednym egzemplarzu wspomnień Ziembickiego wraz z albumem ,,Jedlińsk w fotografii i dokumencie”.

Zmarł 7 kwietnia 1981 r., w Radomiu i pochowany zastał na cmentarzu w Jedlińsku.