Muzeum im. W. Gombrowicza
Dni Kolbergowskie
Zderzenie pokoleń
Salceson Wizytowy
Sławni ludzie
Stanisław Lessel
ur. 1 lutego 1808 r., zm. 4 stycznia 1888 r.
żołnierz, administrator, mecenas sztuk pięknych i działacz społeczny
Urodzony w Warszawie 1 lutego 1808 r. jako syn Fryderyka Alberta, znanego budowniczego i matki Stanisławy Chrystianny Loeppige – córki pułkownika napoleońskiego Jerzego Grzegorza Loeppiege.
Stanisław Lessel poświęcił się służbie wojskowej. Brał udział w powstaniu listopadowym i za zasługi bojowe został odznaczony Krzyżem Virtuti Militari. Po upadku powstania wyemigrował do Drezna. Ożenił się z Wiktorią Lafontaine. Urodził im się syn Emil. Po ogłoszeniu amnestii powrócił do kraju , natomiast żona z synem zostali w Saksonii.
W kraju objął administrację zakładów metalowych w Drzewicy. Kiedy jego szwagier dr Adam Helbich kupił majątek Konary, wziął w dzierżawę te dobra. Konary – położone nad Radomką, wiele zawdzięczają Lesselowi. Za jego administracji został zbudowany młyn ,,angielski”. Wzniesiono także liczne budynki gospodarcze z wapna i cegły, które były wypalane na miejscu. W 1864 raku Lessel oddał administrację Konar swojemu siostrzeńcowi Adamowi Helbichowi i przeniósł się do Radomia, osiedlając się w nabytej posiadłości położonej na Zamłyniu.
W tym ostatnim okresie swojego życia zajął się aktywną działalnością społeczną. Został kuratorem szpitala Św. Kazimierza, pozostając na tym stanowisku aż do śmierci. Jako działacz m.in. Towarzystwa Dobroczynnego nie obawiał się angażować w przedsięwzięcia, jakie uznawał za słuszne i pożyteczne. Lessel pomagał i opiekował się początkującymi malarzami, m.in. Zarębskim i radomianinem Kędzierskim.
Zmarł 4 stycznia 1888 r. w Radomiu. Umierając pozostawił 1000 rubli srebrem na rzecz bidnych wychodzących ze szpitala. W kaplicy szpitalnej został wmurowana pamiątkowa tablica z jego epitafium, która zachowała się do naszych czasów.
Zdjęcie: Tablica Stanisława Lessela – jedna z ośmiu tablic pamiątkowych w holu głównym szpitala przy ul. A. Tochtermana.