Zaproszenie do Domaniowa

Historia zalewu w Domaniowie

Koncepcje i projekty rozwiązania problemów wodno – gospodarczych dorzecza Radomki mają swój początek w latach siedemdziesiątych ubiegłego wieku, kiedy powstał projekt budowy zbiornika wodnego na Radomce w km 64+800 dla celów rolniczych. Pierwotne założenia techniczno – ekonomiczne przewidywały budowę zbiornika o powierzchni 640 ha i pojemności 18 mln m3. Podstawowym celem zamierzonej budowy było wykorzystanie wód do nawodnień licznych kompleksów użytków zielonych i napełnienia stawów rybnych, jak również zapewnienie wody dla zaplecza owocowo warzywnego dla miasta Radomia. W 1980 roku zostały zatwierdzone przez Ministerstwo Rolnictwa założenia techniczno – ekonomiczne, a rozpoczęcie realizacji inwestycji planowane było na rok 1981. Trudna sytuacja ekonomiczna w kraju w tamtym okresie spowodowała ograniczenie inwestycji i w rezultacie budowę zbiornika odsunięto w czasie. W drugiej połowie lat osiemdziesiątych, pogłębiający się deficyt wody w zlewni wymusił działania, mające na celu poprawę bilansu wód powierzchniowych i podziemnych, w związku z nadmierną eksploatacją dla potrzeb komunalnych i przemysłowych, ujęć wód podziemnych w rejonie Radomia. W wyniku analiz hydrologicznych stwierdzono, iż likwidację występujących deficytów umożliwi budowa dużego zbiornika w zlewni Radomki z wiodącą funkcją zaopatrzenia w wodę Radomia. W 1988 roku CBS i PBW HYDROPROJEKT wykonało aktualizację założeń techniczno – ekonomicznych, według której zaprojektowano zbiornik o pojemności maksymalnej 26 mln m3 i powierzchni zalewu 908 ha. Zbiornik ten miał również zapewnić zaspokojenie potrzeb rolniczych, przy wykorzystaniu dla celów energetycznych, rybackich i rekreacyjnych.

W latach 1988-1990 wykonano projekty, jak również liczne prace przygotowawcze, niezbędne do rozpoczęcia zasadniczych robót budowlanych. Wykonano m.in. drogi dojazdowe do zaplecza technicznego i zapory czołowej, doprowadzono energię elektryczną do placu budowy, wykonano studnię głębinowe, wykupiono teren pod zaporę czołową i zaplecze techniczne.

Wcześniej dolina rzeki Radomki, gdzie znajduje się obecnie zbiornik Domaniów, miała zupełnie inną infrastrukturę. Na dnie doliny znajdowały się zabudowania gospodarstw rolniczych należące do niektórych miejscowości występujących obecnie w najbliższym sąsiedztwie zbiornika. Do poszczególnych gospodarstw dochodziły drogi, które również stanowiły połączenia komunikacyjne pomiędzy miejscowościami. Istniała sieć elektryczna doprowadzająca prąd do 77 gospodarstw. Był młyn wodny, hodowlane stawy rybne, przydrożne drzewa oraz infrastruktura agrarna z odpowiednim rozłogiem użytków rolnych, a przeważnie łąk i pastwisk. Budowa zbiornika wodnego spowodowała całkowitą likwidację istniejącej infrastruktury. Dokonano rozbioru zabudowań gospodarskich, domów mieszkalnych i młyna. Usunięto linię elektryczną. Wycięto rosnące na dnie doliny drzewa, wyrównano większe nierówności terenowe. Na zmianę krajobrazu przyzbiornikowego wpłynęło również rozplantowanie plaż zarówno od strony Wólki Domaniowskiej, gdzie złagodzono nie tylko nachylenia brzegów, ale też od strony Kalenia, gdzie wcięto się nieco w obrzeże lasu, które schodziło prawie do wody zbiornika. Utworzone w powyższy sposób plaże zmieniły wyraźnie dawny wygląd krajobrazu w najbliższym otoczeniu zbiornika, oddalając od wody ścianę lasu na pewną odległość.

Budowę zbiornika rozpoczęto w 1996 roku od skonstruowania stopnia czołowego, w skład którego wchodzi zapora czołowa i budowla upustowo – przelewowa z elektrownia wodną, która wytwarza 1,2 mln kilowatogodzin, a następnie sukcesywnie przygotowano do realizacji kolejne obiekty zbiornika.

Wróć do Zaproszenie do Domaniowa